A MOUSSU JOOUSSEMIN.


Quan richas é lettru, ministre, prince é rei
T'an enebria d'incen, t'an nouma san-parei ;
Quan lei villo, a couffin, t'an jita dé courouno,
Ieou, quècou dé Marsïo, en ti venen loouza,
Ai proun poou dé ti eire aoujordui mespresa
Mei façoun de marias, moun verbo à la capouno !
Mai sé sieou espïa, brutaou, senso camié,
Quan tu, d'or, dé satin, dé velous fas fumié,
Ti n'en oouffenses pa ! vai ! tamben applooudissi
Eme mei gro baceou toueï negre dé brutici ! ...
Din ma paouro loouvisso ai qué quatre portrè
Cornèïo , Berengié , Lafontèno é Molièro ;
( Mai grans orne , va vies , sona pa d'omo d'esprè )
Tu cinquieme oou milan ti voou mettre en rangiero !
Ieou suiven moun draioou é tu toun gran camin,
T'aimi, sieou fier dè tu, moun noble Jooussemin ! .
Prouvençaou é Gascoun aven la memo maire :
Minable vo sapa foou doun qué siguen fraire.
En ti fen coumplimen ai bèlo parla raou :
Moun avouas ven doou couar, segu ti fara gaou.

Février 1848