Lou Crèdo dé Cassian.

Air : Du Palais des Papes, de Merle.


A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !

Ti souvenes, Vidaou, dé dèso-iué-cen-trento ?
Doou tem qu'ères pitoué dei patroun pescadou ?
Mi courries à l'aprè, lun d'avé poou ni crento
Doou sorcié maou pigna, I'espouvantaou doou gou !
En bivaquan: là nué lou lon dé la pantiero,
Dei cavo doou passa touei dous resounavian ,
E su toun joueine espri luzié, din la sorniero
Lou Crèdo dé Meste CASSIAN:
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Ben qué fousses cadeou, alor, ti deleguaves
Dé m'oouzi desplega lei mistèri dé l'èr !
Buvies toutei mei mo ; souventei fé boumbaves :
O Cassian, mi fasies, semblo qué dia lou ver ! . . .
Aro sies un saven ! as treva leis escolo ;
T'an apré lou desdein deis encian, ei tubé ;
E ti parei foulié dé fisa ta boussolo
Oou viei qué soou ni A ni B. . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Enfan ! rigues pa troou dé Cassian, doou gro pastre !
Soun plan es lou soulé mounte vèsse l'espouar ! . . .
L'a dejà cinquanto an qué liegi din leis astre :
Moun silabèro d'or garisse dé la mouar ! . .
Menavi l'escaboué dé Louei dé la Varruno
Dei couelo dé la Nerto à la Baoumo-Borboun,
Lou souar qu'ai devina lei secré dé la luno
Su la battarié dé Niouloun ! . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Maduro avan lou ten, ma testo, qué vies blanquo,
A glena quaouquei gran dedin chasque gara.
Mies qué lou marguiié qué rounflo su sa banquo
Ai souven tria dé grame ei sermoun doou cura.
Dei prepaou dei moussu, dei cansoun dei femèlo,
Dei questien dei nistoun, surtou, mi sieou nourri :
Tan qu'un secré nouveou coutiguo sa cervèlo
Lou senigran voou pa mouri !
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Vidaou ,I'a quatorze an, parties coumo nouvici ;
A bor doou Souverein revenes timounié :
Un marin dé l'Eta duou avé dé judici,
Eou qué su tan d'esteou a vi la brefounié !
S'à teis ouro dé quar lou ven a tira mouele,
As ben agu fissa, dé teis uei espandi,
Lei millien dé millien dei vïolo doou ciele :
Mestre, t'oourien jamai ren di ?. .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Mi dies qué toun major crei ren d'uno aoutro vido;
Qu'en chaplan nouesto peou, l'ooutis doou medecin
L'a jamai trouva l'amo, é qu'uno fé goouzido,
Ta carcasso voou tan coumo aquelo d'un chin !...
Mai la lenguo dé fué qué pouigne toun cadabre,
E ti creido : toujou mountaras ! lanço-ti !
Serié qu'un marri blé nega dins un salabre ! . .
Moun fieou, toun major n'a menti !..
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Lei capelan ti dien : cantaras dé gran-messo
Duran lei secula, sé vas oou paradis;
Mai songeo qu'à l'infer la pouarto es proun espesso;
E si passo qu'un coou su sei pouen levadis !
Lou Signour, noueste pèro, alestirié la brazo
Per nou faire fregi touto l'eternita !
Noun, pitoué! tou devò qu'armo Dieou d'uno espazo ,
S'es pa jan-foutre, es abeta !...
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Ta mèro ti disié tamben qu'oou precatori
Couelan nouesto bugado, un paou fouarto en lissieou ,
Per pousqué doou tineou sorti né coumo vori,
Digne dé figura davan leis uei dé Dieou. . .
Mai souven, per malur, toun linge a tan dé crasso
Qué bouïes, oou peiroou, un ten fouero resoun ;
Surtou qué per lava toun gorbiné d'estrasso
Ti fan paga chier lou saboun ! . . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Es differentamen qué lei cavo si passoun.
Sieou zèro ; mai degun m'a servi dé bouffé;
E coumo ni l'esfrai ni l'embicien m'enliaçoun,
Vieou l'abus dé l'ecès é doou manquo dé fé.
Toun major, toun cura, ta mèro soun dé plagne :
N'a vun qué fa mestié dé toujou menaça ;
L'aoutre crèbo d'orguei ; foou qu'aquesto si lagne :
Suivoun touei tres un cuou dé sa ! . . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Dieou mandan sa semenço ei ciele, à l'avanturo,
Coumo lou bastidan qué sameno soun bla,
Lou gran s'esparpaié lon dé la vouto bluro :
Qu s'enregué d'eici, qu s'enané d'eila.
Nouesto grano encapé dé toumba su la terro :
Aqui rescountrerian noueste premié relès,
Mounte tan dé doulou duvien nou fa la guerro
Jusqu'oou suari, despui lou brès !
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Mai lou darnié badaou pa pu leou nous escapo,
Sian saia aperamoun senso cro ni palan;
Aven entamena nouesto segoundo etapo ;
Anan mai espeli su d'un globou pu gran !
Aqui sian dejà mies : aven lou cor dé ferri,
Vin pan d'ooutou, lei bras emé lei ner d'acié ;
Creignen ni cirurgien, ni droguo, ni cristèri
Counoueissen plu la maladié !
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Oou lué dé roupïa su la baouquo, ei feniero,
Lei mendre dei varlé dormiran assousta
Din dé superbei salo, à fenestro en crousiero,
Su dé lié pu mouflu qu'aqueou dé Fouresta !
Davan nouestei casteou lou riban deis alèio
Sera tou tapissa dei flou deis arangié ;
E tou l'an cueïren de couffin de dragèio
Eis aoubre dé nouestei vargié ! . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Aqui rouigaras plu dé galetto mouzido;
Ni lieoume mita crus, ni jamboun troou morfi ;
S'as sé, li buouras plu tan paou l'aiguo pourrido
Mounte oouran destrempa lei troué d'estoquofi !
Pa l'oumbro doou rouli dé San-Micheou à Pasquo ;
Enca men d'aragan à t'escrasa lou pouen !
Ven d'à-poupo toujou ! sentiras la bourrasquo
Qu'en la pantaian, din tei souen ! . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Adelà fourra plu qué tout un pople laoure
Per gava finqu'eis uei quaouquei pouar à l'engrai ;
Aqui l'ooura plu gé dé riche, ni dé paoure ;
Ni saven, ni bestias ; ni beou pitoué, ni lai !
Seren toutei parié souto la memo bacho !..
Pu gai qué dé jouven qu'an chima lou claré ,
Oouren nouste bouenur escri dessu la facho ,
Coumo s'érian oou cabaré !...
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Per qué sachoun lou gous dé la vaquo enrabiado,
Lei richas marri-couar gardaran lei mooutoun ;
Li faren soupira touto uno semanado
Un platelé d'espeouto, un pan senso corchoun ! . .
Mai sian pa dé bourreou ! aprè dous an d'esprovo
Li pouargiren la man per si mettre à l'abri .
Alor, à sei despen oouran senti la provo
Qué l'ome es ren, s'a pa souffri !
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
A cin-cen-milo lèguo oou dessu dei tounerro,
Sé nou pren fantasié dé durbi lei journaou ,
Li veiren lei travai qué nouesto ancieno terro
Fara, per si servi dei forço dé l'uiaou.
Coumo l'aplooudirian soun assaou dé couragi
Dei reire-pichoun-fieou é dei reire-nebou,
Qué voudran counqueri lei nieou à l'arrambagi ,
S'à la fin n'en venien à bou ! ...
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
A peno acoumençan la premiero ezistanço,
Per aco vies degun dire : ai dejà viscu ;
Mai sounco relachan ei por dé beneranço, .
Qué d'ami si battran per nou vouela dessu !
Coumo si souvendren, alor, d'aquestou mounde
Mounte avian estraia lei claou dé l'aveni !
Oou centre dei souleou é quan lou maou s'escounde
Fa tan bouen dé si souveni !
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Aqui retrouvaras ta mèro é sei caresso,
Ta bloundo Madeloun, tei coulègo doou bor ,
Toutei lei Rouvenen teis ami dé joueinesso,
Toun enquié dé cura, toun payen dé major !
Qué delici ! oou mitan dé l'urouso famïo ,
Sé passes en brasseto emé toun viei Cassian ,
Dé dire à toun dooutour candi dé merevïo :
E-ben ! mi semblo qué li sian !...
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Alor dei bouenei gen fenira: plu la festo ! . . .
Mai lei tigre, dé qué si voudran rapela ?
Semblaran d'estrangié ! degun li tendra testo
Perqué viroun toujou l'aiguo clin sei vala !
Leisso leis arpagoun ti tratta d'imbecile :
En ti fasen cheri, moougra tou soun mespres,
Vidaou, places tei foun mies qué lou pus abile :
Oou milo per cen d'interes !....
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Noueste segoun repaou si poou nouma grant-arto :
Si li sian radassa iué-cens an, per lou men;
Mai dé tou l'univer duven suivre la carto,
Anan cerca pu lun d'aoutrei refrescamen .
Uno tresiemo fé doun retournan oou viagi :
Oou bou d'un vira d'uei qu'à peno aven dormi ,
Si revïan adaou, ben pu fier é pu sagi ,
Ei saliver dé l'enfini ! . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Qué parles dé Paris ? dé sei lume d'agazo ?
Deis Inde ? dei tresor dé la Califournié !
Lei tiatre dé couraou, lei palai dé topazo
Serien nouestei poussieou, sé fasian de fumié !
D'estèlo doou tremoun, coumo aquelo dei Magi ,
Brularan su lei ciergi, à nouestei proucessien !
Quan alluminaren, à nouestei roumavagi ,
Oouren dé luno per lampien ! . . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Din lou gouffre dei mar, d'un soulé coou d'espalo,
Mies qué dé pei furan, soutaren oou pu foun.
Travessaren l'espai eme dé largeis alo
Pu vite qu'un boulé qué souarte doou canoun !
Senso si li rima vieouren din la flamado ;
Seren dé pèt-en-cimo enviroouta dé rai ;
Noueste cor sentira l'ooudou dei ginouflado ;
Seren dé tourre dé cristai ! . . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Qué nou faran alor sei belei micaniquo !
Sei boumbo, sei veisseou, sei globou, sei vagoun !
Sei pistoun, sei vapour, sei souenaio eletriquo!
Tan dé jugué dé mouar entre man dei pichoun !
Tan d'engien .fabriqua per si roumpre lou couele,
Qué lou paoure mooudisse é paguo dé soun san,
E qué soun enventour, quan fenisse pa ei fouele ,
Es segu dé mouri dé fan ! . . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
La jalousié deis ome é sei bruteis entriguo,
Coumo s'en truffaren, quan seren tou-puissan !
Per quaouquei pessu d'or s'escaloun à la biguo,
Trouvaren à manès lei mouloun dé diaman !
S'à la retiro-puou deraboun d'espouleto
Dé capeou galouna, dé mitro dé satin ,
Qué sera tout aco, senoun dé pampaieto
Su d'un lai viesti d'arlequin !
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Mai alor qué bouenur d'oublida la coulèro !
Dé jouï doou printen senso apranda l'iver !
Dé dire ei capouchin qu'esfraieroun ta mèro:
Reveran, bouffa-li su lei brasié d'infer !
Dé dire à Madeloun, quan lou pies li ressaouto :
Din noou-milo an d'eici, gento caligneiris,
Coumo vui, per passien ti mangearai lei gaouto ,
E toujou mordrai frui requis ! . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Mountan, mountan toujou dé planeto en planeto ;
Doou camin dé San-Jaque ei plano doou souleou.
Leissan à man senèquo un clapié dé coumeto . . .
E su chasquo estacien sian pu fouar é pu beou ! .
Tanti-aou creignen plu qué la testo nou vire :
Talamen sian parfè courririan su d'un fieou !
Vian tou ; counoueissen tou ; pouden tou ; per tou dire ,
Anfin, Vidaou : sian eme Dieou ! .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan ; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Mestre, t'ai amarra su l'ancro d'esperanço:
Vai acaba ta pleguo entre leis afama,
E quan oouras feni ta vido dé soufranço,
Vene trouva Cassian ei péis enbeima.
Doou calici dé feou poues escouela lei gouto :
T'ai coupa lou bastoun qué ti duou sousteni ;
Parti premié ; veiras mei piado su la routo ;
M'agantaras à l'embruni . .
A peri tout entié, qué servirié dé neisse !
Dieou, qué li vi tan lun, nou forgé pa per ren :
En mouren regrïan; l'ome, quan dispareisse,
Va pupla leis estèlo oou foun doou firmamen !
Novembre 1854 .

Retour