Leis Aoubre Doou Cous.

AIR : Dieu tout puissant par qui le comestible,


La frenizien mi pouigne l'avelano !
Ma fé dé Dieou ! nouestei Consou fouirous
Vien plu luzi l'estèlo Tremountano :
Fan deraba leis beis oume doou Cous !
Paourei Mitroun qué la suzou devoro
Aquito avian un paou d'oumbro, l'estieou;
Nou la leva ! foou doun qué siguen Floro?
S'anan resti , Caramantran dé Dieou !
Lou jou, la nué brazié su la casaquo :
Avan la mouar seren dedin l'infer !
Coumo voulè qu'aganten pa la flaquo ?
Es troou verai : lou fué lacho leis ner !
Sé quaouquei fé s'atrouvan en patrouio,
Enchancrissian , doou diminche oou dilun,
A l'aveni dé longuo faren chouio ;
Leis bossou van nou seca lou petun.
Leis passeroun anaran eis Alèio
Per s'espragna la ragi doou souleou ;
Mai leis Mitroun è leis fïo à lieourèio
Mounté pourran faire soun San-Micheou !
Leis Bouquetiero, eme, seis grans estori,
Seis parapluegeo é seis gouarbo dé flou,
Deis viei cepoun perdran leou la memori ;
Naoutrei , qu'oouren per carma la doulou ?
Pamen lou Cous èro noueste eiretagi ;
Dé pèro en fieou, despui deso-sè-cen,
Si li venian refresca lou couragi ,
Faire dé testo , è chima l'eigarden.
Oh ! lou morbin mi pouigne l'avelano !
Ma fé dé Dieou ! nouestei Consou fouirous
Vien plus lusi l'estèlo Tremountano :
Fan deraba leis beis oume doou Cous !
Lou gro Loouren, noueste mestre dé palo,
Mi di : Jourian, qué serto dé brama ?
Ieou ti la voou amouessa, la cigalo :
Escouto-mi ; seras leou clavela.
Pitoué, s'avies un pessu dé lituro,
Soouries d'abor qué teis cavo tan aou
Soun dé taceou davan l'architeturo
Qu'an desparti su lou fron deis oustaou.
Demando vo eis taiaire dé peiro,
Qu'es soun mestié; elei ti va diran :
Quan voou basti qué l'architètro gueiro
Per fin qué ren li tape soun davan.
Nouesteis encian feroun uno falipo ;
Oourien degu leissa tout aco nus ;
V'a leou coumpré , tamben , Meste Felipo ;
E nous a di : vite oou soou aqueou brus !
Figuro-ti la bèlo proumenado,
Sounco lous Cous sera debaguegea ;
Què dé pertou l'oouran mé dé calado,
Què li veiras l'agazo lampegea !
Lou souar, alor, sé vas eme Rouseto
Su leis bancaou, caligna, darnagas !
Lei passeroun ni mai leis dindoureto
Ti vendran plu caga dessu lou nas.
Teis aoubre, pui, avien toutei lou verme ;
Enca siei mes tou serié esta pourri :
Va sabes ben qu'ero rouiga , soun germe ?
Va visies pa coumo eroun nequeri ?
Leis an toumba per ti soouva la trouncho ;
N'ères temouin : quan venié lou mistraou,
N'avié toujou quoouqu'un qué partié en pouncho.
Vai, proun vo tar t'oourien mé à l'espitaou !
Ensin, Jourian, creze-mi : resto à nuno.
Sabes qué sieou jamai esta rouyous ;
Mai an resoun leis Prieou dé la Coumuno
Dé coundana leis viei oume doou Cous...
--- Pèro Loouren, vou parla coumo un libre ;
Ieou, pouedi pa m'espliqua din lou fin ;
Mai, foutu-Dieou ! es-qué sian doun pa libre
Dé si lagna, s'aven lou gro pegin !
Senso cerqua leis uei darnié l'oourïo
Vou respoundrai : qu'es aco tan courous?
N'avian pa proun dé carriero, à Marsïo ?
N'avian pa proun dé gran camin pooussous ?
Leissi pima davan d'uno muraio
Cademicien, pintre vo frejourié :
Leis beis oustaou, qué soun per la gusaio?
Qu'es, dé pilastre, oou garçoun boulangié !
Eimarié mies lou fuiagi d'un aoubre,
Quan la calou li ven leva l'aren
Qué vin palai dé frejaou é dé maoubre
Toutei raia coumo un cuïé d'argen.
Qué mi canta dé saven, dé beluro !
L'ai oouzi dire en aquelei booumian
Que lou mïou ché-d'uvro dé mouluro
Es ren, respè doou dedaou d'un aglan !
Dia qué leis oume avien plu gé dé sabo ;
Pamen , n'ai vi toumba deis tres par doues :
Avien lou couar pu rouge qu'uno rabo ;
E de ma vido ai vi tan flame boues !
Meste Loouren , vè ! coouqua fouero l'iero
Perqué via pa mounté voueloun veni :
L'aven fa poou eme nouesto bandiero,
E lei foussa cerquoun dé nou puni !
V'en souvenè ? quan fé baboou la Santo ,
N'avièn bourra dessu lei ome blan :
Li garcerian uno fiero tramblanto ;
Es soun revenge, aco, deis viei bregan !
Aro , lou Cous semblo uno lichofroïo
Qu'an alesti per nou faire toourra,
Dé noueste maou jugnoun lei bouenei voïo ;
An seis bastido, elei ,per si challa !
Aro si dien : segu ! voou ben la peno
Qué d'espoumpi, boulangié vo maçoun,
Qué dé marrias vendur dé chèr umèno
Aguoun d'oumbragi oou fouar dé la sesoun !
Coupa l'aco ! adrou su la canaïo !
Ah ! lei fena demandoun dé plesi ?
Grezïa lei ! la marrido peissaïo;
Es pla goustous qué quan es ben fregi !...
 

Oh ! lou verin mi pouigne l'avelano !
Ma fé dé Dieou ! nouestei Consou fouirous
Vien plu luzi l'estèlo Tremountano :
Fan deraba leis beis oume doou Cous !

Mai 1839.